Nicoline van de Beek

Foto’s hierboven: William Hoogteijling

Ik ben theatermaakster en schrijfster.

In mijn theatertje De Blauwe Schuur en in de oude boomgaard Ochtendblauw organiseer ik culturele & sociale projecten.

Ik schrijf en speel voorstellingen waarmee ik rondreis door Nederland en België (Oh, Suriname, Zuid-Afrika, boek me toch eens).

Mijn voorstelling Theater van de Laatste Dagen mag ik veelvuldig vertonen voor de werkenden in hospices, soms kun je me tegenkomen op congressen over de Zorg.

Mijn nieuwste project is De tuinvrouw en de dood, waarvoor ik zowel een boek heb geschreven als een voorstelling heb gemaakt.

Het is een literair verslag van de rouw die ik doormaakte na het verlies van m'n grote liefde Ton van Kempen.

Ik woon in een oude stadsboerderij in Culemborg. In 2003 verbouwden we de oude stal tot een theatertje. We noemden het De Blauwe Schuur. Op de pagina daarover lees je over het culturele programma, over de mogelijkheid van huur ervan en kun je zien wie er tot nu toe optraden. 

Een bont gezelschap van performers. Zij aten altijd van tevoren even met ons mee. We leerden onze kinderen om dan drie goede vragen te stellen. Pepijn, net zes jaar geworden, zei de allereerste keer: 'Ik heb een vraag voor u.' 'Oh, wat bijzonder,' zei de trombonist. 'Hoeveel geld verdient u?' Ton en ik verslikten ons tegelijkertijd. Het gesprek kwam niet goed op gang, herinner ik me nog. 

Boomgaard Ochtendblauw

Boomgaard Ochtendblauw is een historische hoogstamboomgaard die ik met vrienden aan het herstellen ben.

In de boomgaard wordt een rouwtuin gehouden, vanaf 2026 op elke eerste vrijdag van de maand. Op zaterdagen is het klusdag, we werken aan het herstel van de bomen. Veel zagen en slepen, dus! Regelmatig planten we jonge bomen. Ook maaien we paden door de boomgaard. Er is een moestuin en een rozenhofje. We zijn nog op zoek naar tuinders en klussers, er vinden diverse activiteiten plaats. Ook kun je je als suikertante of suikeroom verbinden aan de familie. Je leest er alles over als je op de pagina kijkt.

Foto: William Hoogteijling